Ter herinnering aan hen die verdwenen

Onder de doden noch de levenden zijn jullie te vinden.

Een tijding van jullie overlijden heeft ons nimmer bereikt.

Jullie zijn zomaar verdwenen, als wind die is gaan liggen.

Ontheemd bleven jullie dierbaren achter.

En wij, wij gingen door met leven. We moeten wel.

Alleen zo doorgronden we de prijs die we voor alles betalen,

En wel de hoogst denkbare:

Dat er geen graven zijn,

Waar we terechtkunnen met onze tranen.

Vladimir Neklyaev

2012

(vertaling Leo Mesman)

Памяці зніклых

Няма вас сярод мёртвых і жывых.

Вы на зямлі не дажылі да смерці.

Пакінуўшы і родных, і чужых,

Вы проста зніклі, як знікае вецер.

А мы жывём, бо трэба жыць далей,

Каб зразумець, як дорага мы плацім

За ўсё –

і што за ўсё найдаражэй

Магілы,

над якімі  можна плакаць…

Владимир Некляев

2012