Op 16 september 2024 kwamen we wederom in een kleine informele sessie bijeen rondom de vierde boom. Na een korte inleiding en voorlezing van het gedicht “vier bomen” kreeg iedereen de kans kort indrukken, een verhaal, een gedicht of een lied te delen. Samen luisterden we naar en zongen het Belarusische “Aksamity letny wieczor” en Valeriya Krasovskaya sloot af met haar persoonlijke bespiegelingen over haar vader en ons samen zijn. Samen plaatsen we bloemen bij de bomen als afsluiting van de bijeenkomst.